30 of 60 dagen betalingstermijn?

In 2021 werd de wet van 2 augustus 2002 omtrent de bestrijding van de betalingsachterstand bij handelstransacties gewijzigd. Deze nieuwe regels traden in werking vanaf 1 februari 2022.

• De maximale betalingstermijn werd sinds 1 februari 2022 teruggebracht naar 60 dagen.
• Als de schuldenaar niet binnen de vooropgestelde termijn betaalt is er interest en een forfaitaire vergoeding van 40,00 euro verschuldigd.
• Het is belangrijk om te controleren of bij lopende contracten de nieuwe betalingstermijn van 60 dagen niet wordt overschreden.

Wat zijn de regels omtrent betalingsachterstand?

De wet van 2 augustus 2002 was er enkel voor handelstransacties. Indien er in het contract tussen de twee partijen geen betalingstermijn en/of datum werd opgenomen, lag de betalingstermijn reeds vast op 30 kalenderdagen. Dit blijft ook het geval binnen de nieuwe regelgeving.

Handelstransacties = transacties tussen ondernemingen of tussen ondernemingen en overheidsinstanties, die zorgen voor een levering van goederen, verrichting van diensten of ontwerpen en uitvoeren van openbare werken en bouw- en civieltechnische werken en dit tegen vergoeding.

De termijn van 30 dagen begint te lopen vanaf de dag dat de schuldenaar de factuur of verzoek tot betaling ontvangt. Als deze datum niet duidelijk is, geldt de dag waarop de goederen en/of diensten geleverd worden. Indien de factuur eerder wordt ontvangen dan de goederen of diensten, begint de betalingstermijn pas te lopen vanaf de ontvangst van de goederen of diensten.

Beide partijen kunnen ook een betalingstermijn afspreken. Onder de oude wetgeving mocht deze betalingstermijn vrij bepaald worden, met een maximum van 90 dagen. Een uitzondering hierop was wanneer de schuldeiser een KMO was en de andere partij niet, dan mocht de betalingstermijn maximaal 60 dagen bedragen.

Door de nieuwe wetgeving is de betalingstermijn algemeen vastgesteld op maximaal 60 dagen, ongeacht of één van de contracterende partijen een KMO is of niet.

Clausules die een betalingstermijn voorzien die langer is dan 60 dagen, worden beschouwd als ongeschreven. Hierdoor wijzigt de termijn automatisch naar 30 dagen.

Als de schuldenaar de geleverde goederen op conformiteit wil testen, dan zal de daarvoor voorbehouden termijn omvat zitten in de 60 dagen-termijn.

De ontvanger van de goederen is verder ook verplicht om op datum van ontvangst van de goederen en/of diensten, alle nodige informatie te verschaffen die nodig is voor het opstellen van de factuur.

Wat als de schuldenaar niet betaalt?

Als de schuldenaar op de vervaldag van de betalingstermijn niet betaald heeft, is er meteen en van rechtswege (dus automatisch) interest en een forfaitaire schadevergoeding van 40,00 euro verschuldigd. Hiervoor dient de schuldeiser de schuldenaar dus niet expliciet in gebreke te stellen.

Wat met de betalingstermijn van lopende contracten?

Als een reeds lopend contract een betalingstermijn voorziet van meer dan 90 dagen, dan wordt dat beding onder de nieuwe regelgeving als ongeschreven beschouwd. De betalingstermijn van 90 dagen zal dan terugvallen op 30 dagen, na deze 30 dagen zal interest en forfaitaire vergoeding verschuldigd zijn. In sommige gevallen zal een rechter wel tot de mogelijkheid beschikken om, in plaats van het beding volledig te negeren, het terug te brengen naar de maximale wettelijke betalingstermijn van 60 dagen.

Het wordt aangeraden om voor de reeds lopende contracten te bekijken of de nieuwe maximum betalingstermijn niet overschreden werd. Als dit wel het geval zou zijn, dan moet de clausule herzien worden en in overeenstemming gebracht worden met de nieuwe wet.

 

© CERTIFISC – Auteur: Jorn Peyskens